Οι αθλιότητες των Κύριλλου και Μεθόδιου

Με αφορμή ένα σχόλιο που βρήκα στο ιστολόγιο του φίλου Προμηθέα

θέλω να προσθέσω ορισμένες σκέψεις για το τι ακριβώς συμβαίνει

στην πραγματική ιστορία που βέβαια δεν έχει καμία σχέση με την

πλαστή ψευδολογία που όλοι μας σερβίρουν και που σκοπό έχουν

να διχάσουν και όχι να ενώσουν τον κόσμο. Δείτε λοιπόν πιο σωστή

πλέον επιγραφή"Chatalar Inscription" που χρονολογείταιπροσέξτε

από το 822 μχ. Όπως θα δείτε η επιγραφή αν και "Βουλγάρων"είναι

γραμμένη σε άπταιστα ελληνικά όχι βέβαια για να

την διαβάζουν οι Έλληνες αλλά οι "Βούλγαροι" οι οποίοι μιλούσαν και

έγραφαν ελληνικά. Δεν το ξέρατε αυτό; Μα αυτοί ήταν ξένοι! άλλοι! θα

ρωτήσετε.Αυτό σας λένε αλλά είναι έτσι; ΟΧΙ.

Δείτε όμως την επιγραφή και συνεχίζουμε:

ΚΑΝΑ CYΒΙΓΙ ΩΜΟΡΤΑΓ ΙC ΤΙΝ ΓΙΝ ΟΠΟΥ ΕΓΕΝΙΘΙΝ

ΕΚ ΘΕΟΥ ΑΡΧΟΝ ΕCΤΙ ΙC ΤΙC ΠΛCΚΣΑC ΤΟΝ ΚΑΝΠΟΝ
ΜΕΝΟΝΤΑ ΕΠΥΗCΕ ΑΥΛΙΝ ΙC ΤΙΝ ΤΟΥΝΤΖΑΝ ΚΕ
ΜΕΤΙΓΑΓΕΝ ΤΙΝ ΔΥΝΑΜΙΝ ΤΟΥ ΙC ΤΟΥΣ ΓΡΙΚΟΥC
ΚΕ CΚΛΑΒΟΥC ΚΕ ΤΕΧΝΕΟC ΕΠΥΗΣΕ ΓΕΦΥΡΑΝ ΙΣ ΤΙΝ

ΤΟΥΝΤΖΑΝ ΜΕ ΤΟ ΑΥΛΙΝ ΣΤΥΛΟΥΣ ΤΕΣΣΑΡΙC ΚΕ ΕΠΑΝΟ

ΤΟΝ CΤΥΛΟΝ ΕCΤΙCΕ ΛΕΟΝΤΑC ΔΥΟ Ο θΕΟC ΑΞΙΟCΙ ΤΟΝ

ΕΚ ΘΕΟΥ ΑΡΧΟΝΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΔΑ ΑΟΥΤΟΥ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ

ΚΑΛΟΠΑΤΟΥΝΤΑ ΕΟC ΤΡΕΧΙ Η ΤΟΥΝΤΖΑ [---- ΚΕ ΕΟΣ ΤΟΥC

ΠΟΛΛΟΥC ΒΟΥΛΓΑΡΙC ΕΠΕΧΟΥΝΤΑ ΤΟΥC ΕΧΘΡΟΥC

ΑΥΤΟΥ ΥΠΟΤΑCΟΝΤΑ ΧΕΡΟΝΤΑ ΚΑΙ ΑΓΑΛΙΟΜΕΝΟC ΖΙCΙΝ

ΕΤΙ ΕΚΑΤΟΝ ΙΤΟ ΔΕ ΚΕ Ο ΚΕΡΟC ΟΤΑΝ ΕΚΤΙΣΤΑΝ
ΒΟΥΛΓΑΡΙCΤΙ CΙΓΟΡ ΕΛΕΜ ΚΕ ΓΡΙΚΙCΤΙ
ΙΝΔΙΚΤΙΟΝΟC ΙΕ

Όπως βλέπετε μάθαμε όλοι "Βουλγαρικά".Αυτούς λοιπόν τους

Βουλγάρους που μιλούσαν και έγραφαν ελληνικά ανέλαβαν το

863 μχ τα δυο αδέρφια Κύριλλος και Μεθόδιος να μάθουν γράμ-

ματα και κατέληξαν να έχουν αυτήν την σύγχυση που ονομάζεται

κατ' υπερβολή Κυριλλικό Αλφάβητο. Αυτοί λοιπόν οι μεγάλοι

ανθέλληνες σε συνεργασία βέβαια μα την ανθελληνική ηγεσία του

λεγόμενου Βυζαντίου και βέβαια τα πρόθυμα παπαδαριά πήγαν

στον "Ελληνικό" αυτό πληθυσμό και έφεραν,επέβαλαν, αυτήν την

σύγχυση έτσι ώστε να ξεχάσουν σιγά-σιγά την κοινή τους κατα-

γωγή. Οι "Βούλγαροι" της εποχής εκείνης και πριν την επιδρομή

των δυο "κορακιών" και της κουστωδίας τους, μια γνώση της

καταγωγής τους και δίνουν μέσα από την επιγραφή συγκλονιστικά

στοιχεία.

α) Οι "Βούλγαροι" δεν είναι "τουρκικό" φύλο ή και μήλο ίσως, για

να γελάσουμε λίγο, αλλά ΕΛΛΗΝΕΣ γιατί μιλούν και γράφουν την

γλώσσα του Ομήρου και του Ησιόδου.

β) Αυτοί που ονομάζονται "ΣΛΑΒΟΙ" όπως μετονομάστηκαν από

την λατινική,λανθασμένη,απόδοση της λέξεως έφερναν μαζί τους

τον χαρακτηρισμό των"σκλάβων".Ήταν λοιπόν για μεγάλο

χρονικό διάστημα σκλαβωμένοι σε κάποιο άλλο "ελληνικό" φύλο

και δεν αποτελούν μια διαφορετική ομοεθνία.

γ)Οι γραικοί.Έτσι ονόμαζαν τους διαμένοντες Έλληνες στον χώρο

αυτό και αυτό μας παραπέμπει στην πόλη "Γραία" των ομηρικών

χρόνων απ' όπου προφανώς κατέφτασαν εκείνα τα μακρινά χρόνια

ως μετανάστες-πρόσφυγες σε μεγάλους αριθμούς που έτσι και

έδωσαν,προφανώς, το όνομα "Γραικοί".Αυτό το γνωρίζουν

λοιπόν οι "Βούλγαροι",αλλά το αγνοούμε σήμερα και γι' αυτό

και έτσι μας ονομάζουν.Αν κάποιος βιαστεί να πει ότι αναφέρει

ότι ο μήνας στα "Βουλγαρικά"λέγεται αλλιώς οφείλω να πω ότι

από τον χωρισμό τους και μετά φανταστείτε ότι οι μνήμες είναι

από τα Ομηρικά χρόνια,οι καινούργιες λέξεις για έννοιες νέες ή

για επαναπροσδιορισμό τους που δημιούργησαν ήταν προ-

φανώς διαφορετικές.

δ)Είναι δεδομένο ότι η επέμβαση των "κορακιών" έγινε όχι

βέβαια για να τους εκπολιτίσει αλλά για να αλλοιώσει την

"ελληνική" τους ταυτότητα.

ε)Η ρίζα του ονόματός τους δείχνει ότι ο προηγούμενος τόπος

τους είναι ο ποταμός Βόλγας.(Βόλγας+άρω)

Υπάρχουν περισσότερα που μπορεί να πει κανείς αλλά σαν

πρώτη δημοσίευση νομίζω ότι είναι αρκετά για να αντιληφθεί

κανείς ένα μέρος της ΑΛΗΘΕΙΑΣ.

ζ) Αυτές τις τρομακτικές αλήθειες έκρυβαν, τουλάχιστον από το 1905

Ιστορικές λεπτομέρειες και ερωτήσεις

Πολλοί πιστεύουν ότι η Ιστορία είναι μια περιοχή με μαύρα και άσπρα κομμάτια. Η πραγματικότητα φυσικά είναι τελείως διαφορετική και αυτό γιατί πολλά κομμάτια είναι γκρι αλλά και σε πάρα πολλά το άσπρο είναι μαύρο και το μαύρο άσπρο. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση όλων είναι η "Ορθόδοξη εκκλησία" που λημαίνονταν και ακόμη λημαίνεται τον χώρο αυτό της ευρύτερης περιοχής μας.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Οι ηγέτες αυτής της θρησκείας, της οποίας βέβαια η αρχή δεν έγινε για θρησκευτικούς λόγους αλλά αρχικά για λόγους ερωτικής αντεκδίκησης και στην συνέχεια για λόγους δύναμης, από τις πρώτες της ημέρες προσπάθησαν να προσεταιριστούν τους εκάστοτε δυνατούς. Αρχίζοντας από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες, όσους μπόρεσε και συνεχίζοντας με τους "Τούρκους" πασάδες και βέβαια τους σημερινούς "πασάδες".Όσοι κατά καιρούς της αντιστάθηκαν είτε οργάνωσε δολοφονίες ή συμμετείχε σε αυτές είτε εκ των υστέρων τους δυσφήμισε έτσι ώστε κανείς να μην μπορεί να αντιληφθεί τα εγκλήματά τους.Πολλές οι χαρακτηριστικές περιπτώσεις όπως αυτή του Νέρωνα που ήταν ένας άξιος και "ελληνιστής" αυτοκράτορας και όλοι ξέρουμε την ρετσινιά που του κόλλησαν με τα διάφορα ψευδή επίθετα και φυσικά το χειρότερο του κόλλησαν την πυρπόληση της Ρώμης κάτι που σύμφωνα με τον ίδιο τον Νέρωνα οι ίδιοι είχαν κάνει ή όπως του καλύτερου ίσως ρωμαίου αυτοκράτορα, του Ιουλιανού, που του κόλλησαν την ρετσινιά του αποστάτη.

Όμως όλα αυτά θα τα δούμε σιγά-σιγά. Σε εκείνο που θα επικεντρωθούμε σήμερα είναι μόνο μια πτυχή της δράσης τους κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας μια και τα έργα και οι ημέρες τους είναι ατελείωτα.

Κατά την επικράτηση των "Τούρκων" στην ευρύτερη περιοχή οι της χριστιανικής εκκλησίας είχαν, από καιρό, έρθει σε στενή επαφή με την ηγεσία τους πολιτική και θρησκευτική έτσι ώστε να συμμετάσχει, ως νικητής βέβαια στο μοίρασμα της περιουσίας των ελλήνων. Οι απαιτήσεις της εκκλησίας ήταν από την μια η διατήρηση της ήδη υπάρχουσας περιουσίας, που με δεκάδες χαριστικές πράξεις των υποχείριων της αυτοκρατόρων είχε αποκτήσει σε βάρος των απλών κατοίκων και από την άλλη να εισπράξουν όσο το δυνατόν περισσότερα προνόμια. Τα αντίτιμα της απαίτησης της αυτής ήταν τα πειθίνια, φοβισμένα και υπνωτισμένα μέλη της να μην αποτελέσουν ποτέ κίνδυνο για την εξουσία.

Φυσικά οι "Τούρκοι" πασάδες μόνο ανόητοι δεν ήταν.Η εξασφάλιση της ηρεμίας είναι ο βασικός όρος για έναν κατακτητή για να μπορέσει να εδραιώσει την κυριαρχία του. Από την άλλη έχοντας εμπειρία για τα αντίστοιχα αποτελέσματα που πέτυχε η μουσουλμανική ιεραρχία είπε αμέσως το ναι.Αποτέλεσμα αυτού του "γάμου" ήταν τα 400 χρόνια σκλαβιάς.

Η ορθόδοξη βέβαια εκκλησία δεν πέτυχε μόνο την διατηρησιμότητα αλλά και την επαύξηση της περιουσίας της και της δύναμής της. Έτσι στο πλαίσιο αυτό είχε δυο ευνοϊκά γι' αυτήν και καταστροφικά για την πατρίδα μας καινούργια αποκτήματα-όπλα.Από την μια είχε μια πλήρη φορολογική ατέλεια μεταφέροντας τα όποια βάρη της στο αποχαυνωμένο "ποίμνιο" και από την άλλη κατάφερε να περιχαρακώσει την εξουσία της απέναντι στους πληθυσμούς.

Ας δούμε τώρα το πρώτο κομμάτι αυτής της "επιτυχίας" τους.

Το παπαδαριό λοιπόν πέτυχε την πλήρη φοροαπαλλαγή αλλά δεν σταμάτησαν εκεί. Αυτό που για οποιονδήποτε θα ήταν αρκετό για τους διαδόχους του Αβραάμ και Μωυσή ήταν απλά η αρχή για καινούργιες κατακτήσεις. Πως το έπραξαν αυτό λοιπόν.Έχοντας ενδυθεί τον μανδύα του αγαθού περίμεναν ως αρπακτικά στην γωνία το πρώτο στραβοπάτημα.Κάτι αντίστοιχο κάνουν και σήμερα οι θρησκείες που μόλις μπεις σε κάποια μεγάλη περιπέτεια όπως θάνατος συγγενούς προσώπου κλπ πλακώνουν οι διάφοροι και προσπαθούν να σε "ψήσουν" για να σε προσαιτεριστούν και βέβαια να σε ρουφήξουν κανονικά.

Βγήκαν λοιπόν στο "μεϊντάνι" πλησιάζοντας όλους όσους είχαν πρόβλημα να πληρώσουν τους αναλογούντες φόρους.Το παραμύθι ήταν γνωστό σε όλους και μάλλον κάτω από κοινή καθοδήγηση.Προφανώς είχαν γίνει λησταρχικά σεμινάρια.Άλλωστε ήταν πάντα πρωτοπόροι στα θέματα της καταλήστευσης περιουσιών και απογύμνωσης φυσικών προσώπων χωρίς ένα ίχνος ανθρωπιάς. Πλησίαζε λοιπόν ο παπάς της ενορίας ή ο καλόγερος και με μελιστάλαχτο ύφος έλεγε στον γεμάτο απόγνωση άνθρωπο και φυσικά με θολωμένο μυαλό"Εγώ ειμί η οδός της σωτηρίας".Δηλαδή γράψε μου σε μένα τα χωράφια σου για να φαίνεσαι άκληρος και να μην πληρώνεις φόρους και όταν θα φύγουν οι "Τούρκοι" πάλι δικάσου θα είναι.Άλλωστε είναι δυνατόν να σε γελάσω εγώ ο παπάς; Έτσι λοιπόν δεκάδες φτωχοί έλληνες έπεφταν θύματα αυτής της καλοστημένης παγίδας με αποτέλεσμα η περιουσία της εκκλησίας να αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο.

Συνεχίζεται