Η νηστεία ως μέσο επιβολής

Αυτές τις ημέρες δίνουν και παίρνουν οι συζητήσεις περί νηστειών και της χρησιμότητάς τους στην υγεία και άλλα τόσα χαρωπά.
Το πρόβλημα βέβαια ποτέ δεν είναι ότι συζητιέται αλλά πάντα αυτό που δεν γίνεται θέμα της συζήτησης και αυτό είναι η επιβολή μέσω της νηστείας.
Η νηστεία ή μάλλον η αποχή από την κρεατοφαγία και γενικότερα η αποτοξίνωση του οργανισμού σε τακτά χρονικά διαστήματα είναι κάτι όχι απλά επιθυμητό αλλά και ζητούμενο. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με θρησκευτικούς λόγους και άλλες ανοησίες αλλά καθαρά με μια πρακτική της προληπτικής ιατρικής που πρέπει όλοι να ακολουθούμε.
Τι συμβαίνει όμως με τις χριστιανικές νηστείες και προς τι όλη αυτή η φασαρία γύρω από αυτές αλλά και οι κατάρες και οι τιμωρίες για τους παραβάτες.
Ο χριστιανισμός ως ένα σύστημα επιβολής εξουσίας και μάλιστα με απόλυτο τρόπο απέναντι στο άτομο έπρεπε να έχει διάφορες ενδείξεις που να συμβολίζουν την εξουσία του αυτή, από την μια αλλά και να κάνει πιο δεκτικά τα άτομα στις κάθε λογής διαταγές του από την άλλη. Υπάρχει και η διάσταση του κέρδους αλλά αυτή αναπτύχθηκε σε χαμηλότερο επίπεδο.
Οι νηστείες λοιπόν από τρόπος αποτοξίνωσης και αυτοΐασης μετατράπηκαν σε εν-δείκτη υπακοής.Τα υπάκουα άβουλα υποκείμενα έπρεπε με την ένδειξη, "το εναρκτήριο λάκτισμα", του παπά-εξουσιαστή να υποβάλει τον εαυτό του σε μια από πριν σχεδιασμένη από τον παπά-εξουσιαστή διαδικασία. Το σημαντικό λοιπόν δεν ήταν το πόσο πιστός ή όχι ήσουν αλλά το πόσο πιστά εκτελούσες το περίγραμμα έναρξης και λήξης της διαδικασίας.
Σε αυτό βέβαια προστέθηκε και το επίπεδο πιστότητας στην αντιγραφή της διαδικασίας που η μη τήρησή τους εκτός από τους δημόσιους εξευτελισμούς, από το παπαδαριό και τους εγκάθετους τους αλλά και το τσούρμο των ηλιθίων που πάντα τους ακολουθεί, περιλάμβανε την εκδίωξη από εργασία, την αρπαγή της γης αλλά και μια σειρά από ανόητες και ηλίθιες κατάρες που βέβαια στα μάτια των απλών ανθρώπων φάνταζαν τρομερές και φοβερές.
Έτσι λοιπόν όλα τα πιστά και άβουλα ανδρείκελα του κυρίου εν είδη στρατού κανόνιζε την ζωή του "αυτοβούλως" σύμφωνα με την διάθεση των δυναστών του.
Αυτή είναι η πραγματικότητα της επιβολής της νηστείας από την μεριά των θρησκειών γενικότερα.
Όλα αυτά βέβαια δεν θα είχαν καμία αξία βέβαια και θα ήταν καταδικασμένα σε αποτυχία αν υπήρχε έστω και υποτυπωδώς μια πνευματική ηγεσία. Αλλά τα θλιβερά ανθρωπάκια που καμώνονται τους καθηγητές δεν είναι τίποτα περισσότερο από το μάτσο των ηλιθίων που αυτοϋποδουλώνεται στους δυνάστες για να διατηρήσει ή να αποκτήσει την θεσούλα του. Γι' αυτό και το πρώτο που έκαναν οι νέοι αυτοί εξουσιαστές ήταν να κλείσουν όλες τις σχολές και να σκοτώσουν τους δασκάλους των.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα θελήσετε να νηστέψετε ρωτήστε έναν γιατρό και αρχίστε όποτε σας κάνει κέφι, αποφεύγοντας επιμελώς την παράδοση.